Blog van Baud Schoenmaeckers - Uitstoot en verspilling

'Zondag met Lubach' gezien van afgelopen 1 december? Geniaal. Het item van internet verkoopgigant Alibaba. 

Aan de ene kant zijn 'we' bezig ons in bochten te wringen om niet met het vliegtuig naar de Klimaattop in Madrid te gaan. Waarbij 'we' de vele duizenden mensen zijn die een dergelijke top bezoeken omdat er werk te vinden is, omdat er samen tegen de uitstoot van CO2 wordt gestreden, omdat 'we' hopen daar een antwoord gaan vinden. Ok, ik ben wat sceptisch geworden. Het is tenslotte de 25ste keer dat we miljoenen euro's stoppen in gesprekken om de uitstoot te stoppen - en we stoten met zijn allen nog altijd veel meer CO2 uit dan we ooit zeiden terug te willen dringen. Waarbij 'we' dan de internationale gemeenschap zijn. En ja, ik heb er een paar bezocht die afgelopen 25 jaar. Een waanzinnig circus. Waar ambtenaren, beleidsmedewerkers, activisten, lobbyisten, geïnteresseerden, bezorgden van heinde en verre komen om hun ding te doen. Meestal met het vliegtuig - want hoe kunnen mensen overzee anders naar de andere kant komen? Met het schip... Als het een zeilschip is, ok. Maar alle andere schepen stoten weer zoveel uit...

Aan de andere kant heb je de waanzinnige verspilling. Lubach haalde Alibaba aan. En de mensen die in Nederland bergen troep kopen via deze Chinese webwinkel. Ja, troep. Want spullen van Chinese makelij zijn veelal van echt inferieure rot kwaliteit. Met als gevolg (een voorbeeld) dat een student, waarvan je dus mag verwachten dat die verstand in zijn kop heeft, vijf oplaadkabeltjes voor zijn telefoon bestelt. 'Ja, ze gaan niet zo lang mee, dus bestel ik er vijf, want ze kosten nog geen euro per stuk'. Die hij dus na kort gebruik wegflikkert. Scheepsladingen vol met troep, onzin-dingen die je één keer of niet eens gebruikt omdat je eigenlijk niet weet wat je ermee aan moet!

Verspilling. Laten we dáár goed naar kijken. Laten we dáár iets aan doen. En 'we', dat zijn wij allemaal. Ik ben geen zedenpreker, maar ik word wel gek van de gemakzucht waarmee we consumeren en tegelijkertijd een vinger opsteken naar 'de anderen die het in onze ogen heel slecht doen'. Iemand die vliegt bijvoorbeeld. In de HRLM van januari gaat mijn column over een ander soort verspilling. Helemaal geïnstitutionaliseerd. Doktoren die pillen voorschrijven. Voor het gemak voor drie maanden per keer. Terwijl je er soms maar vijf nodig hebt omdat je nog moet worden 'ingesteld'. En de reden van het grote voorschrijven: 'de pillen kosten bijna niets, 2 cent per stuk', vertelt de dokter met droge ogen. Maar het gaat natuurlijk niet om mij alleen met een paar pillen. Vermenigvuldig die paar pillen keer twee cent eens met een paar miljoen en je zit op miljoenen euro's verspilling. Gelukkig staat er dan achter in de apotheker een enorme ton waar iedereen zijn niet gebruikte medicijnen in kan deponeren. Mooi onderwerp voor 'Zondag met Lubach'.

Baud Schoenmaeckers is één van de oprichters van Stichting Stadsgarage. Bekijk hier het hele team.